30 qershor 2009

10 dështimet e Serisë A në sezonin 2008‑2009

Disa emra të mëdhenj lojtarësh arritën në Itali, në verën e vitit 2008. Në aspektin e trajnerëve, ndoshta lëvizja më e bujshme qe ajo e Jose Mourinjos, që mori drejtimin teknik të Interit. Ndërkohë, në anën e luajtur, Milani dhe Interi shpenzuan para të mëdha, duke mbushur respektivisht arkën e Barcelonës, në këmbim të Ronaldinjos, dhe të Portos, në këmbim të Rikardo Kuaresmas. Si shumë të tjera blerje të shtrenjta, edhe Seria A pësoi zhgënjimin e të ardhurve me bujë. Çdo trajner, lojtar ose president, përpiqet dhe vihet në një rol pozitiv, pa menduar të keqen, teksa bën një blerje, por kur ato mbërrijnë në ekip, nuk janë më të parët, në lartësinë e emrit, nuk arrijnë të justifikojnë çmimin e transferimit, nuk u përshtaten skemave taktike, për ta ka një fund të hidhur, që zgjat deri më pak se një sezon. Goal.com, në bazë të një analize të hollësishme sportive, bën renditjen e 10 blerjeve të dështuara të Seria A, duke nisur nga vendi i dhjetë për të përfunduar tek i pari, referuar edicionit 2008‑2009.

10) Julio Baptista (Roma) ‑ Baptista ka qenë një roman i ri, në skuadrën e Spaletit, por që ka fiksuar një dështim. Jokëmbëngulës, me probleme dëmtimesh, Baptista ka pasur momentet e tij të shkëlqyera, por këto janë mjaft të rralla. E vetmja ndeshje për t’u mbajtur mend nga ky lojtar është çerekfinalja e Ligës së Kampioneve, ku shënoi një gol të bukur ndaj Arsenalit.

9) Juan Pablo Karrizo (Lacio) ‑ Carrizo mendohej se do t’i bashkohej Lacios në fillim të sezonit 2007‑2008, por problemet me pasaportën bënë që ky transferim të zgjatej 1 vit. 24‑vjeçari nuk i ka treguar vlerat, për të cilat u mor në Romë, sepse gjatë kësaj periudhe ka pësuar mjaft gola të evitueshëm. Edicioni në portën e Lacios nuk ka qenë i plotë, por ajo që është më e rëndësishmja, është përcjellë me mjaft gabime. Nr.1 i Argjentinës e ka humbur vendin e tij, si portier i parë i ekipit, duke u sfiduar nga Nestor Muslera. Ai do të ketë nevojë për t’u përmirësuar pafundësisht, në qoftë se ka ndër mend për ta rifituar pozicionin e titullarit të portës së Lacios. Carrizo duket si një vampir, si një krijesë mitologjike, por ama ka mbyllur një sezon që e kryqëzon atë.

8) Bruno Fornaroli (Sampdoria) - Uraguajani kishte premtuar se do të jetë një “Pippo Inzaghi” i ri, kur mbërriti në Genoa, nga Nacional Montevideo. Prerazi, sezoni i tij te Sampdoria ishte i dështuar, gjë që u bë e qartë shumë shpejt. Ai nuk ishte i gatshëm për të përballuar Serinë A. 21‑vjeçari ka bërë vetëm pesë paraqitje në Serinë A. Një zhgënjim total.

7) Kristian Vieri (Atalanta) - Bordi drejtues i Atalantës nuk duhet t’i ketë dëgjuar përkrahësit e tyre, të cilët u përpoqën mjaft për ta parandaluar këtë transferim të lirë. 35‑vjeçari e ka kaluar sezonin më shumë i dëmtuar, me një mbipeshë të dukshme me sy të lirë, çka tregonte që në fillim se nuk ndodhet në formë, i përngjashëm me Russell Crowe. Ai është vërshëllyer rregullisht nga tifozët e Atalantës. Me vetëm nëntë ndeshje të luajtura dhe dy gola të shënuar, u vendos që në fillim të fazës së dytë se kontrata e Vierit do të shfuqizohej para kohe.

6) Serxhio Almiron (Fiorentina) ‑ Kur merr hua një lojtar nga Alessio Secco, të jesh i sigurt se ke bërë lëvizjen më të keqe. Pra, mos prit se ke afruar në skuadër një Diego Maradonë apo Pele. Almiron ka bërë vetëm 12 ndeshje me fanellën vjollcë, ndër të cilat vetëm shtatë i ka nisur nga fillimi. Me Riccardo Montolivon, gjithashtu zhgënjyes, i ka mbetur Felipe Melos të përballojë peshën e rëndë të mesfushës vjollcë. Almiron do të kthehet në Torino këtë verë, por nuk do të qëndrojë atje për një kohë të gjatë. Kuptohet, nëse do të paraqesë atë që dha tek Fiorentina, edicionin që u mbyll.

5) Andrij Shevçenko (Milan) - Erdhi si një shpëtimtar i sprovuar i Milanit, në rikthimin e tij nga Londra, por tregoi se është fare pranë “daljes në pension”. Shevçenko kishte provuar përfundimisht, gjatë dy sezoneve te Çelsi, se ishte hija e vetvetes. Çka e tregoi edhe pas rikthimit në “San Siro”. Drejtuesit e Milanit kujtuan se do të rifitonin atë Shevçenkon e artë, para se të vishej blu, por ndodhi krejt e kundërta. Tashmë, falë edhe viteve që ka mbi supe, nuk ka të ngjarë që ukrainasi të kthehet në formën e tij të përhershme, në intervalin e parë tek Milani.

4) Simone Loria (Roma) - I konsideruar para pak kohëve si mbrojtësi më i keq në të gjithë Italinë, mundësisht edhe në tërë kampionatet e Europës. Loria bëri diçka, për të latuar profilin e një lojtari të nivelit të lartë, në fillim të sezonit, por u duk qartë se nuk mund të bazohej Roma tek ai, qysh në Krishtlindjet e vitit të kaluar. Ai ka qenë kryesisht i ngrirë, si një mish i huaj tek skuadra romane.

3) Amantino Mançini (Inter) - Fanellën bluzi të Kuarezmës e ka marrë pothuajse gjysma e Milanos, por, në të vërtetë, Mançini nuk ka qenë i suksesshëm as në këtë drejtim tek Interi. Ai ka qenë pjesë e madhe e një katastrofe në blerjet që bëri Morati në fillim të sezonit 2008‑2009. Përderisa Roma nuk këmbënguli shumë ta mbante brazilianin, kishte diçka në këtë mes. Gjë që u vërtetua me kalimin e kohës. Braziliani dukej qartë se kishte rënë fizikisht. Mancini ka bërë 16 paraqitje me fanellën e Interit në Serinë A, ku në vetëm nëntë prej tyre e ka nisur lojën si titullar. Një nga arsyet pse Mourinjo kaloi në skemën 4‑3‑3, ishte për shkak se Mançini dhe Kuarezma rezultuan nën standardin e kërkuar prej tij. Ish‑lojtari i Venecias me siguri do të flaket nga trajneri portugez i Interit për edicionin e ri.

2) Kristian Poulsen (Juventus) ‑ Të gjithë ata që besonin seriozisht se Poulseni do të ishte një sukses, janë zhgënjyer. Hierarkia drejtuese e Juventusit, edhe pasi danezi nuk dukej asgjëkundi, pavarësisht se kishte kaluar gjysma e dytë e vitit 2008, vijonin të premtonin se kishin sjellë një qendërmesfushor të klasit botëror. Tifozët e zemëruar nisën protestat, që më fillim, duke dalë kundër kësaj blerjeje, madje ngritën edhe një flamur të madh, ku shkruhej: “Qesharake, ju keni nënshkruar me një tjetër lojtar plehrash.” Fjala ishte për Poulsenin. Danezi, në ato ndeshje që luajti, u shfaq nervoz, pa rendiment në mesfushën bardhezi.

1) Rikardo Kuarezma (Inter) - Portugezi do të hyjë si një nga blerjet më të shtrenjta në historinë e futbollit italian. Interi arriti ta shkëpusë nga Portoja, pas insistimit të madh të trajnerit Mourinjo, për shumën e 20 milionë eurove. Pas një sage të gjatë verën e kaluar, u bë shpejt e qartë se Jose Mourinjo kishte bërë një gabim të madh. U huazua tek Çelsi, me besimin se do të fitonte ritmin e humbur, por edhe atje vijoi të zhgënjejë. Luiz Felipe Skolari insistoi për ta pasur në “Stamford Bridge”, por edhe ai e kuptoi se vetëm emrin e kishte Kuarezma.